Koronka klockowa z Rosji
Koronka klockowa wykonywana jest przez splatanie ze sobą nici lnianych lub bawełnianych (bywa że i jedwabnych) nawiniętych na specjalne szpulki zwane klockami.
Wzór koronki narysowany na kalce technicznej, usztywniony od spodu tekturą, jest przypięty szpilkami do wałka wypchanego trocinami albo płaskiej poduszeczki.
Istnieje wiele odmian koronek klockowych charakterystycznych dla różnych regionów świata. W zależności od rodzaju koronki do jej zrobienia używa się od kilku do ponad 100 par klocków i wtedy jest to już niewiarygodnie trudna i wymagająca niezwyklej uwagi i cierpliwości praca. Stąd ceny najpiękniejszych koronek sięgają cen drogocennej biżuterii i słusznie. Dawniej, szlachetne koronki zapisywane były w testamentach, dzisiaj najcenniejsze koronki trafiają do muzeów lub kolekcjonerów i można je zobaczyć na wybiegach haute couture.
No sami zobaczcie te misterne sploty.
Tu trójwymiarowa.
Ta tutaj jest niewyobrażalnie skomplikowana i niezwykle piękna dlatego pomimo fatalnego zdjęcia pokazuję.
W Polsce od 1899 najsłynniejszym ośrodkiem koronki klockowej jest Bobowa.
Istniała tez fantastyczna, starsza Zakopiańska Szkoła Koronkarska, zwana pod koniec ''Szpulkami'', ufundowana w 1883 roku przez Helenę Modrzejewska, którą niestety w roku 2008, po 125 latach wspanialej działalności zamknięto!!! To absolutnie koszmarne draństwo!
Interesująca jest historia odnalezienia wzorów koronek klockowych sprzed stu lat w spalonej willi w Szczawnicy które podarowano koronkarce pasjonującej się zakopiańskimi koronkami a która żmudnie odtworzyła wiele z nich i będą dostępne, jak obiecują na świetnej, fachowej stronie: Koronka klockowa
