z drewnianym uchwytem

Torebka na zdjęciu jest uszyta z tkaniny luźno dzianej na maszynie, ale my możemy wyszydełkować, jak najbardziej, i już mówię jak.

Proponuję ścieg z malutkich bąbelków, półsłupki z dwóch lub trzech pętelek (w zależności od grubości bawełny), zamykanych jednym oczkiem łańcuszka. Rób ściśle!

Zacznij od denka z kształcie koła i od jego wielkości będzie zależał rozmiar torebki.

Koło, tak jak na zdjęciu, ale bąbelkami:

Jak już masz koło pożądanej wielkości, szydełkuj w górę naokoło, prosto, bez dodawania oczek, do wysokości, gdzie zaczniesz robić uchwyty - kreski po bokach na szablonie. Najlepiej, jeśli ta wysokość będzie szerokości średnicy koła.

Złóż robótkę na pół, zaznacz środek każdej połowy, złóż ponownie na pół z zaznaczonymi wcześniej miejscami na brzegach i zaznacz znów środki obu połówek, bo od tego miejsca zaczynasz robić uchwyty, każdy osobno, zamykając oczka tak aby tworzyły podkrój w środku każdej połowy, a po zewnętrznej prosto. Jeden uchwyt robisz krótszy, z dwóch kawałków na przeciw, to ten do umieszczenia drewnianej rączki, którą umieszczasz jeszcze przed zszyciem obu kawałków na szczycie, a po zszyciu, podszywasz poniżej rączki, aby była na miejscu. Drewniane raczki można kupić on-line, wystarczy wpisać - drewniane uchwyty do torebek - a otwiera się wiele sklepów. Takich kształtów jak ma torebka na zdjęciu nie widziałam, ale jest wiele innych. Najbezpieczniej jest kupić kółeczka o średnicy twojej zwiniętej pięści. Dlaczego kołeczka? Bo nie będziesz musiała balansować z szerokością uchwytów, każda szerokość będzie wyglądała dobrze (no może nie za cienkie jednak :)). Do każdego innego kształtu, trzeba dostosować szerokość uchwytów, do szerokości raczki, za wąskie będą fatalnie wyglądały, natomiast trochę za szerokie, lekko przymarszczone całkiem dobrze, ale najlepiej tej samej szerokości.

Drugi, dłuższy uchwyt, zrób takiej długości, aby po zszyciu, rączka łatwo przechodziła przez tę pętlę.